Genetyczne schorzenie kryjące się pod tajemniczą nazwą difalii występuje niezwykle rzadko, zaledwie u jednego na 5,5 miliona mężczyzn. Duplikacja prącia wykształca się już w życiu płodowym, stwarzając bardzo wysoki współczynnik śmiertelności.
Większość płodów umiera albo w łonie matki, albo niedługo po porodzie. Difalia polega na zwielokrotnieniu penisa, a czasem i większej ilości organów wewnętrznych, czy nawet wykształcenie się większej ilości kończyn dolnych. Czasem dochodzi również do rozszczepu kręgosłupa. Dotychczas opisano zaledwie około stu przypadków mężczyzn chorujących na tę przypadłość.
Jak wygląda codzienne funkcjonowanie z difalią?
Posiadanie podwójnego prącia może wydawać się bardzo problematyczne. Jednym z najsłynniejszych osób ze wspomnianym schorzeniem jest mężczyzna podający się pod pseudonimem DiphallicDude, który podzielił się z internautami swoimi doświadczeniami. Wśród nich wskazał na trudność z dobraniem, chociażby, bielizny, która okazuje się niewygodna, lub czasem wręcz raniąca dla delikatnej skóry znajdującej się wokół penisów.
W przypadku oddawaniu moczu mężczyzna wyznał, że każde prącie funkcjonuje w tym samym czasie, oba posiadają połączenia z układem moczowym. W sferze seksualnej sytuacja wygląda nieco inaczej, wzwód następuje stopniowo, najpierw częściowo w jednym, następnie całościowo w drugim penisie. Jak sam przyznaje, podwójny wzwód jest możliwy, ale nie występuje zbyt często, on sam doświadczył go jedynie dwa razy.
W jaki sposób inni ludzie reagują na schorzenie i jakie może to mieć konsekwencje?
Reakcje na widok tego schorzenia są różne, nawet mimo wcześniejszego uprzedzenia. Dla jednych jest to powód do zafascynowania, dla drugich źródło obaw i niepewności. Najtrudniejszym etapem, w sytuacji posiadania tego schorzenia jest niewątpliwie okres dojrzewania.
Czas ten, już sam w sobie pełen niepewności, powolnego poznawania swojego ciała i konfrontacji nagości jednostki z nagością tłumu, staje się czymś bardzo skomplikowanym. Z jednej strony pojawia się wstyd i strach przed odrzuceniem i wyśmianiem, przed obelgami, upokorzeniem, a z drugiej niepewność i samotność. Tak niespotykane schorzenie nie pozwala szukać porad czy zrozumienia u osób także na nie cierpiących.
Ilość osób, które go doświadczyły, jest niewielka, a osób, które doświadczyły schorzenia w takim stopniu jeszcze mniejsza. Buduje to poczucie wykluczenia, braku przynależności. Poczucie odrzucenia przez otaczające środowisko może prowadzić do depresji i innych zaburzeń psychicznych. Niezbędne w przypadku difalii jest wsparcie osób z otoczenia chorego, rodziny, przyjaciół, czy specjalistów, przygotowanych do odpowiedzi na nurtujące go pytania i oferujące wsparcie i akceptację.
Wsparcie psychologiczne jest niezbędne, zwłaszcza w celu uniknięcia tak zwanego błędnego koła. Duża ilość stresu, nagromadzonego wstydu i poczucie wstrętu do własnego ciała, może powodować dodatkowe problemy natury psychicznej i fizycznej, występujące w momencie oddawania moczu czy zbliżenia z drugą osobą.
Dodaj komentarz