Korzystanie z toalety to intymna czynność. Przysłowiowe „siadanie na tronie bez berła i korony”, czyli defekacja daje bardzo dużą wiedzę o funkcjonowaniu organizmu danej osoby. Defekacja to proces wypróżniania, czyli usuwania kału z przewodu pokarmowego. Wiele ludzi ma z tym problemy, które najczęściej spowodowane są niewłaściwą przemianą materii.
Defekacja – skomplikowany proces
Jest to skomplikowany proces. U noworodków i niemowląt jest to proces bezwiedny. Stolec maleńkiego dziecka różni się do kału dorosłego człowieka. Wraz z wiekiem kontrolę nad procesem defekacji przejmują wyższe ośrodki mózgowe, dzięki czemu możliwe staje się świadome oddawanie stolca. W bańce odbytnicy gromadzą się masy kałowe. Gdy rozciągają się jej ściany, podrażnione zostają receptory czuciowe i człowiek odczuwa parcie na kał. Z chwilą kiedy przystępuje się do defekacji, zwieracz wewnętrzny odbytu rozluźnia się, chwilę później następuje rozluźnienie zewnętrznego zwieracza odbytu i kanał odbytu staje się drożny. Fala perystaltyczna wypycha masy kałowe z organizmu. Zdarzają się sytuacje, że wypróżnienie nie przebiega według powyższego schematu i człowiek odczuwa dyskomfort z tego powodu.
Problem pierwszy – zaparcia
Jednym z problemu z defekacji są zaparcia. Dzielą się na trzy rodzaje: przypadkowe, krótkotrwałe i przewlekłe. Przyczyną zaparć przypadkowych jest zła dieta lub zmiana sposobu odżywiania się, podróż, stres. Przyczyną zaparć mogą być także: cukrzyca, nowotwory jajnika i macicy, endometrioza, guz jelita, niedoczynność tarczycy, hemoroidy, przepuklina, guz rdzenia kręgowego, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, wydłużenie lub rozszerzenie jelita grubego. Zaparcia mogą być spowodowane zażywaniem niektórych leków. Objawami zaparć mogą być: bóle brzucha w nocy, anemia, krew w kale, twardy i zbity kał, stolec z małą ilością śluzu, ból przy defekacji (wypróżnieniu), uczucie pełności i gorączka. Charakterystycznym objawem zaparć jest brak apetytu.
Problem drugi – biegunka
Biegunka jest poważnym zaburzeniem defekacji. Może pojawić się jako skutek spożycia nieświeżych pokarmów, długo trwającego lub nagłego stresu, infekcji. Jest to oddawanie stolca częściej niż zwykle. Stolec ma luźną konsystencję i często nieprzyjemny zapach. W biegunce można zauważyć krew, śluz lub ropę. Biegunka może być wywołana przez rotawirusy – jest wtedy szczególnie niebezpieczna dla dzieci do 5 roku życia i często wymaga hospitalizacji pociechy. Może być także objawem choroby Leśniowskiego-Crohna, zapalenia trzustki lub jelit, zatrucia środkami chemicznymi, rtęcią lub lekami. Biegunka trwająca powyżej 24 godzin wymaga wizyty u lekarza. Defekacja w postaci biegunki może być niebezpieczna dla życia, ponieważ powoduje odwodnienie i pozbawia organizm mikroelementów takich jak: potas, chlor i sód.
Prawidłowa defekacja zależy od urozmaiconej diety, która powinna zawierać dużą ilość błonnika i wody. Należy jeść 4-5 posiłków dziennie w mniejszych porcjach oraz pić wodę z miodem, która pobudza układ trawienny do działania.
Dodaj komentarz