Góry mają swój urok. Zapraszają, aby zmierzyć się z trudami wspinaczki i innych górskich szlaków. Wychodząc w góry, trzeba pamiętać o odpowiedniej ochronie oczu przed promieniowaniem ultrafioletowym. Wspinacze górscy, osoby uprawiające każdy inny rodzaj turystyki górskiej znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia ślepoty śnieżnej, to znaczy ostrego zapalenia spojówek. W górach promieniowanie słoneczne jest zdecydowanie większe niż w pasie nadmorskim, na nizinach, czy na wyżynach.
Ślepota śnieżna nie powoduje całkowitej utraty wzroku. Ma jednak bardzo poważne skutki dla ludzkiego wzroku. Intensywne promieniowanie ultrafioletowe prowadzi do oparzenia nabłonka rogówki i spojówki oraz ostrego zapalenia spojówek. Powoduje to problemy z oczami i ze wzrokiem. Ślepota śnieżna to dość częste schorzenie wśród plażowiczów, którzy nie noszą okularów przeciwsłonecznych. Narażone są na nią osoby nieprzyzwyczajone do intensywnego światła słonecznego.
Wychodząc w góry, trzeba pamiętać, że promieniowanie ultrafioletowe jest szczególnie niebezpieczne podczas wycieczek górskimi szlakami. Promieniowanie ultrafioletowe w górach wzrasta o 6-8% co każde 1000 metrów nad poziomem morza. Leżący w wysokich partiach gór śnieg odbija promienie słoneczne, co potęguje ich działanie.
Pierwsze symptomy ślepoty śnieżnej mogą pojawić sięw czasie od 4 do 12 godzin od oparzenia. Pojawia się silny ból oczu oraz takie dolegliwości jak: nadwrażliwość na światło (światłowstręt), łzawienie, zaczerwienienie oczu, opuchlizna powiek, uczucie piasku w oczach, silne bóle głowy. Objawy bólowe pojawiają się zazwyczaj w godzinach nocnych i mogą wybudzić chorego ze snu.
Najważniejsze jest, aby w przypadku zauważania objawów ślepoty śnieżnej, zapewnić takiej osobie odpoczynek w ciemnym pomieszczeniu i ochronę przed światłem. Dla lepszej ochrony przed światłem zaleca się położenie opatrunku na oczy i stosowanie zimnych okładów oraz przemywanie oczu wodą. Szkła kontaktowe trzeba jak najszybciej usunąć. Można stosować środki przeciwbólowe typu: Ibuprofen lub w przypadku bardzo silnego bólu Tramal (Zaldiar 1tabl co 8godz). Skutkiem ich zastosowania mogą być wymioty i nudności. Kolejną metodą walki z bólem w przypadku śnieżnej ślepoty jest stosowanie kropli rozszerzających źrenice, co łagodzi ból, np: Tropicamidum 1% . Kropli nie mogą stosować osoby chorujące na jaskrę. Całkowite wyleczenie ze ślepoty śnieżnej trwa do 72 godzin. W tym czasie nie należy wychodzić w góry. Zagrożeniem dla zdrowia i życia może być sytuacja wysokogórskiej wspinaczki, kiedy nie ma możliwości natychmiastowej pomocy, warunki są bardzo trudne, a przebywanie dłużej na danej wysokości może skończyć się tragicznie.
Ślepoty śnieżnej można uniknąć stosując okulary ze specjalnym filtrem przeznaczonym do wypraw górskich. Okulary w górach należy nosić także wieczorami, ponieważ część promieniowania przenika przez chmury.